Жила-была бедная вдова.Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε μια φτωχή χήρα.
У вдовы был один сын.Η χήρα είχε έναν γιο.
Его звали Аладдин.Τονέλεγαν Αλαντίν.
Аладдин был ленивым и ничего не делал.Ο Αλαντίν ήταν τεμπέλης και δεν έκανε τίποτα. 
Однажды Аладдин был на улице со своими друзьями и его нашел один маг.Μία μέρα ο Αλαντίν ήταν έξω στον δρόμο με την παρέα του και τον βρήκε ένας μάγος.
Маг сказал, что он брат его отца и хочет помочь ему стать хорошим человеком.Ο μάγος είπε ότι είναι ο αδερφός του πατέρα του Αλαντίν και θέλει να τον βοηθήσει να γίνει καλός άνθρωπος.
Сперва он отвел Аладдина на рыноу и купил ему красивую одежду, а потом он повел его к большому камню.Πρώτα λοιπόν πήγε τον Αλαντίν σε μια αγορά και του αγόρασε όμορφα ρούχα και μετά τον πήγε σε μια μεγάλη πέτρα.
Когда они добрались туда, маг коснулся камня, и открылась большая пещера.Όταν έφτασαν εκεί, ο μάγος άγγιξε την πέτρα και άνοιξε μια μεγάλη σπηλιά.
Тогда маг достал дорогое кольцо и сказал Аладдину, что он ему его отдаст, но только, если он зайдет в пещеру и принесет ему старую лампу.Τότε ο μάγος έβγαλε ένα ακριβό δαχτυλίδι και είπε στον Αλαντίν ότι θα του το δώσει μόνο ανεκείνος μπει στη σπηλιά και του φέρει ένα παλιό λυχνάρι.
Аладдин, однако, не должен был ни к чему прикоснуться, кроме лампы.Όμως ο Αλαντίν δεν έπρεπε να αγγίξει τίποτε άλλο εκτός από το λυχνάρι.
Когда Аладдин спустился в пещеру, он увидел много золотых монет, камней, и других сокровищ.Όταν ο Αλαντίν κατέβηκε στη σπηλιά, είδε πολλά χρυσά κέρματα, πέτρες κι άλλους θησαυρούς. 
Он быстро нашел лампу, но не выдержал и взял немного монет для своей матери.Βρήκε γρήγορα το λυχνάρι αλλά δεν άντεξε και πήρε λίγα κέρματα για την μητέρα του.
В тот же самый момент пещера начала разрушаться.Εκείνη τη στιγμή η σπηλιά  ξεκίνησε να καταστρέφεται.
Повсюду падали камни.Παντού έπεφταν πέτρες. 
Аладдин остался внутри, присел на сундук, полный золотых украшений и начал плакать.Ο Αλαντίν έμεινε μέσα, κάθισε πάνω σε ένα μπαούλο γεμάτο χρυσαφικά και ξεκίνησε να κλαίει.
Все это время он держал лампу в руках.Όλη αυτή την ώρα το λυχνάρι το κρατούσε στα χέρια του.
Он ее немного потер и в тот же момент из лампы начал выходить черный дым, а чуть позже вышел огромный господин и сказал Аладдину: « Я – Джин! И буду твоим верным слугой навсегда. Все, что пожелаешь, повелитель!»Το έτριψε λίγο και εκείνη τη στιγμή από το λυχνάρι ξεκίνησε να βγαίνει ένας μαύρος καπνός και μετά από λίγο βγήκε ένας τεράστιος κύριος και είπε στον Αλαντίν: «Είμαι το Τζίνι! Και θα είμαι πιστός υπηρέτης σου για πάντα. Ό,τι επιθυμείς, αφέντη!» 
С помощью Джина Аладдин выбрался из пещеры и очень быстро стал богатым и известным господином.Με τη βοήθεια του Τζίνι, ο Αλαντίν βγήκε από τη σπηλιά  και πολύ γρήγορα έγινε πλούσιος και διάσημος κύριος. 
В какой-то момент женился на дочери султана, красавице принцессе.Κάποια στιγμή παντρεύτηκε την κόρη του σουλτάνου, την όμορφη πριγκίπισσα.
Маг тогда узнал об их свадьбе и понял, что у Аладдина есть лампа.Ο μάγος τότε έμαθε για τον γάμο τους και κατάλαβε ότι ο Αλαντίν έχει το λυχνάρι.
Он пошел тайком во дворец.Πήγε κρυφά στο παλάτι του.
Сказал неправду охранникам и украл лампу.Είπε ψέματα στους φύλακες και έκλεψε το λυχνάρι.
Тот час приказал, чтобы Джин переместил дворец с принцессой в очень отдаленное место.Αμέσως διέταξε το Τζίνι να μεταφέρει το παλάτι με την πριγκίπισσα σε ένα πολύ μακρινό μέρος. 
Аладдину, однако, удалось их найти. Он забрал лампу, убил мага и жили они хорошо, а мы лучше.Ο Αλαντίν όμως κατάφερε και τους βρήκε, πήρε πίσω  το λυχνάρι, σκότωσε τον κακό μάγο κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
следующая